دوربین دیجیتال کانن مدل EOS 850D به همراه لنز 18-135 میلی متر IS USM

حسگرها یا سنسورهای تصویر دوربین های دیجیتال انواع مختلفی دارند که معرف نوع تکنولوژی به کار رفته در آنهاست. در واقع این تکنولوژی ها روش هایی هستند که به وسیله آنها تصویر به صورت دیجیتالی ثبت می گردد. از رایج ترین انواع حسگرها عبارتند از CMOS و CCD که هریک از آنها نیز درای انواع مختلفی هستند که در قسمت مربوطه به تفصیل توضیح داده شده اند.

عکس گرفته شده توسط دوربین می تواند در نسبت های مختلفی چون 1:1، 4:3، 3:2، 16:9 و غیره گرفته شود. این نسبت میزان عریض یا مربعی بودن عکس را نشان می دهد.

فوکوس خودکار در دوربین ها به یک فن آوری گفته می شود که در آن دوربین بوسیله ی سنسوری می تواند فاز یا کنتراست سوژه نسبت به دیگر سوژه ها را تشخیص دهد و نور رسیده از سوژه را بر سنسور تصویر کانونی کند تا تصویری واضح از آن بدست اید.

رزولوشن فیلم به تعداد پیکسل هایی گفته می شود که فیلم می تواند با آن جزئیات ثبت و سپس نمایش داده شود. برای مثال یک فیلم Full HD رزولوشن 1920 در محور افقی و 1080 در محور عمودی را ارائه می دهد. ضرب این دو 2073600 یا معادل حدودا 2.5 مگاپیکسل می شود. یک فیلم 4k چهار برابر این مقدار رزولوشن دارد.

فلاش دوربین ها لامپی است که می تواند شار نوری زیادی را در مدت زمانی بسیار کوتاه تولید کند تا بتواند شرایط نوری مناسب را برای عکاسی فراهم آورد. فلاش ها انواع مختلفی چون داخلی، بالاجهنده یا اکسترنال دارند.

چشمی، ویزور یا منظره یاب قسمتی از دوربین است که عکاس از طریق نگاه کردن در آن می تواند عمل کادربندی عکس را انجام دهد. چشمی ها بر دو نوع اپتیکال و دیجیتالی هستند. در نوع اپتیکال نور واقعی سوژه از طریق تونل اپتیکی به چشم می رسد ولی در نوع دیجیتالی در حقیقت نور از طریق یک نمایشگر کوچک که درون چشمی قرار گرفته این کار انجام می گیرد.

Live View یا تصویر زنده، به قابلیتی در دوبین های دیجیتال گفته می شود که در آن دوربین قادر به نمایش زنده ی تصویر دریافت شده توسط سنسور تصویر در لحظه است. این قابلیت تقریبا از همان ابتدا در دوربین های دیجیتال غیر DSLR وجود داشت ولی در DSLR ها به دلیل آینه ای که همواره راه نور را سد می کند مقداری دیرتر وارد شد.

یواس‌بی (به انگلیسی USB و مخفف Universal Serial Bus) در حوزه فن‌آوری اطلاعات به یک استاندارد گذرگاه سریال گفته می‌شود که برای ایجاد واسطه بین افزاره‌ها و رایانه کاربرد دارد. این گذرگاه به منظور فراهم کردن روشی جهت اتصال تعداد زیادی سخت‌افزار جانبی توسط یک درگاه رابط استاندارد و همچنین بهبود قابلیت‌های اتصال و اجرا ابداع شد. این پروتکل در سه نسخه‌ی 1.1, 2.1, 3.0 ارائه شده است.