گوشی موبایل هوآوی مدل ShotX دو سیم‌کارت

شاید داشتن دوربین سلفی که به فلش مجهز شده باشد، بتواند اکثر نیاز‌های سلفی دوستان را برآورده کند؛ اما معمولا دوربین‌های سلفی برای اینکه نباید جای زیادی در جلوی گوشی به خود اختصاص دهند، تصاویرشان کیفیت آنچنان خوبی ندارند؛ بااین‌حال هوآوی راه‌حل خوبی برای داشتن دوربین سلفی مناسب همراه با فلش ارائه کرده است. این ایده به خلق گوشی ShotX با دوربینی که 180 درجه می‌چرخد و می‌تواند نقش هر دو دوربین سلفی و اصلی را ایفا ‌کند، منجر شد. دوربینی با حسگر CMOS که 13 مگاپیکسل رزولوشن دارد؛ همچنین دریچه‌ی دیافراگمش f/2.0 و به فلشی از نوع LED دورنگ مجهز شده است.

رابط کاربری دوربین مثل سایر گوشی‌های هوآوی است. در این رابط کاربری می‌توان از میان حالت‌های اصلی «عکاسی» (Photo)، «فیلم‌برداری» (Video)، «فیلم‌برداری با سرعت‌بالا» (Time-lapse)، «عکاسی همراه با افکت زیبایی» (Beauty) و «حالت غذای خوشمزه» (Good food) یکی را انتخاب کنید. سایر انتخاب‌ها در منویی جداگانه قرار گرفته‌اند. حالت‌هایی مثل HDR، All-focus و پاناروما در این منو به چشم می‌خورد. تمامی این حالت‌ها در سایر گوشی‌ها هم دیده ‌شده‌اند و تنها مورد جدید در ShotX، همان دوربین روی لولای چرخشی است.

از حق نگذریم قابلیت‌های جذابی در دوربین ShotX وجود دارند. با این دوربین می‌توانید از سوژه‌هایی عکاسی کنید که شاید با دوربین‌های معمولی امکانش وجود نداشته باشد. شما می‌توانید این دوربین را در زاویه‌های مختلف قرار دهید و تصاویر حرفه‌ای و منحصر‌به‌فردی ثبت کنید. با دوربین ShotX حتی می‌توانید در زاویه‌های خاص، افراد را بدون اینکه متوجه حضور شما شوند، زیر نظر بگیرید.

استفاده از تراشه‌ی میان‌رده‌ی اسنپ‌دراگون 616 در این گوشی باعث شده تا از انجام امور روزمره و برنامه‌های نسبتا سنگین خیال راحتی داشته باشید. این تراشه دو پردازنده‌ی مرکزی 4هسته‌ای باقدرت پردازش 1.7 و 1.2دارد؛ البته همچنان در بخش پردازنده‌ی گرافیکی مثل اسنپ‌دراگون 615 کمبود‌هایی احساس می‌شود که غیرقابل پیش‌بینی هم نبود. این تراشه به همراه دو گیگابایت رم، به‌راحتی از پس انجام عملیات نسبتا سنگین برمی‌آید؛ همچنین در کنار اسنپ‌دراگون 616 از 16 گیگابایت حافظه‌ی داخلی استفاده‌ شده است که به کمک کارت حافظه‌ی جانبی می‌توان آن را تا 256 گیگابایت دیگر هم افزایش داد.

این تراشه امکان استفاده از اینترنت نسل چهارم را برای کاربران ShotX فراهم می‌کند؛ همچنین امکان استفاده از بلوتوث، رادیو و Wi-Fi هم وجود دارد. برای مکان‌یابی دقیق هم، امکان برقراری ارتباط با هر سه نوع مکان‌یاب ماهواره‌ای فراهم ‌شده است.

در این گوشی هم مثل اکثر گوشی‌های هوآوی، به‌غیراز میت8 از اندروید 5.1.1 استفاده ‌شده است. این نسخه از اندروید با نام لالی‌پاپ به همراه رابط کاربری اختصاصی هوآوی با نام ایموشن، در ShotX عملکرد خوب و روانی دارد. در هیچ‌کدام از قسمت‌ها مکث یا لگی دیده نمی‌شود.

هوآوی هم مثل سونی از لبه‌ی گوشی برای قراردادن حسگر اثرانگشت بهره برده است؛ با این تفاوت که این حسگر دیگر با کلید خانه یکپارچه نیست. این حسگر به‌تنهایی در لبه‌ی سمت چپ گوشی جا داده شده است. کاربر می‌تواند با استفاده از این حسگر، قفل گوشی خود را باز کند، به تماس‌هایش پاسخ دهد و حتی تصویر ثبت کند. این حس‌گر عملکرد خوبی دارد و طبق معمول سایر حس‌گرها، می‌تواند تا 5 انگشت را پشتیبانی کند.

برای گوشی ShotX یک باتری لیتیوم‌پلیمری 3100 میلی‌آمپر در نظر گرفته‌ شده که غیرقابل تعویض است و با توجه به تراشه و نمایشگر ShotX می‌تواند تا 2 روز استفاده معمولی از گوشی را پاسخ‌گو باشد.

استفاده از پنلی با فناوری IPS و به‌اندازه‌ی 5.2 اینچ در یک گوشی سال 2015 به امری عادی تبدیل‌ شده است؛ حتی با اینکه در این نمایشگر از فناوری یا نوآوری خاصی هم استفاده‌ نشده است. این نمایشگر رزولوشن 1920×1080 دارد و می‌تواند تصاویری با تراکم 424 پیکسل بر اینچ را نمایش دهد. این نمایشگر روشنایی خوبی دارد و کاربر می‌تواند بدون اینکه خود را به‌زحمت بیندازد، در مقابل نور مستقیم، محتویات آن‌ را مشاهده کند. این نمایشگر که حدود 75درصد جلوی گوشی را پر کرده است، می‌تواند تا 10 لمس را به‌صورت هم‌زمان پشتیبانی کند.

اگر از جزئیات کوچک فاکتور بگیریم، طراحی ShotX دقیقا شبیه گوشی آنر 6 پلاس است. قاب پشتی و جلویی این گوشی هم هر دو با محافظ‌های گوریلاگلس پوشانده شده‌اند. دوربین از قاب پشتی، حدود 2میلی‌متری بیرون زده است که باعث می‌شود، گوشی به‌صورت درستی روی سطوح صاف قرار نگیرد؛ درنتیجه هنگام تایپ یا کار با ShotX، هنگامی‌که روی سطح صاف قرار دارد، با تکان‌های زیادش کاربر را دچار مشکل می‌کند.

تمام قسمت‌های گوشی از فلز و شیشه ساخته شده‌اند و این جلوه‌ی چشم‌نوازی به ShotX بخشیده است. لبه‌های قاب دور گوشی، منحنی و فاقد هر‌گونه تیزی آزاردهنده هستند. درعوض لبه‌های قاب پشتی و جلویی تیز هستند و باعث می‌شوند که گوشی به‌راحتی در دست کاربر قرار گیرد و هراسی از افتادن یا لیز خوردنش وجود نداشته باشد. تمامی کلید‌ها و شیار‌ها روی یک لبه‌ی گوشی قرار گرفته‌اند و روی لبه‌ی مقابل، فقط حسگر اثرانگشت به چشم می‌خورد. این حسگر دقیقا جایی طراحی‌ شده است که وقتی گوشی را در دستتان می‌گیرید، انگشت شستتان به‌راحتی روی آن قرار می‌گیرد.

روی قاب جلویی گوشی خبری از نشان‌ تجاری هوآوی نیست؛ فقط روی قاب پشتی، نشان ‌تجاری هوآوی به کوچکی نقش بسته‌ است. درکل می‌توان گفت، طراحی ShotX با توجه به بازه‌ی قیمتی آن بسیار راضی‌کننده، زیبا و چشم‌نواز به نظر می‌رسد.

اگر از دسته افرادی هستید که با گوشی، عکاسی حرفه‌ای می‌کنند؛ خرید ShotX با توجه به نوع خاص قرارگیری دوربین و چرخش 180درجه‌ای آن می‌تواند جذاب باشد. با این دوربین 13مگاپیکسلی می‌توانید از جزئیاتی تصویر ثبت کنید که شاید با گوشی‌های عادی امکانش وجود نداشته باشد. علاوه‌براین، سخت‌افزاری بر پایه‌ی تراشه‌ی اسنپ‌دراگون 616 به همراه دو گیگابایت رم و نمایشگری با اندازه و تراکم مناسب، تمامی ویژگی‌هایی هستند که هوآوی ShotX را به یکی از بهترین‌ها در این بازه‌ی قیمتی تبدیل کرده‌اند.